WYGRAŁAM !!!!!!! 

Proces o odszkodowanie od Skarbu Państwa z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie aktu normatywnego uznanego za niezgodny z Konstytucją (art. 417¹ K.c) 

Pamiętasz to zamieszanie w związku z wyborem emerytury czy dalszego pozostawania w stosunku pracy? Pozwól, że Tobie przypomnę.

Od dnia 1 marca 2009 roku mojej Klientce przysługiwało prawo do emerytury, zgodnie z ustawą z dnia z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U.2009.153.1227). Decyzja o nabyciu przez nią praw emerytalnych została doręczona w dniu 4 maja 2009 roku. Na mocy ówczesnych przepisów powódka mogła jednocześnie pozostawać w stosunku pracy u ówczesnego pracodawcy, jak i pobierać świadczenie emerytalne. 

Z dniem 1 października 2011 roku prawo pobierania świadczeń emerytalnych zostało zawieszone decyzją ZUS-u, w związku ze zmianą przepisów, tj. art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw ( Dz. U. Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 291, poz. 1707) w związku z art.103a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ( Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227, z 2010 r. Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 205, poz. 1365, Nr 238, poz. 1578 i Nr 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 75, poz. 398, Nr 149, poz. 887, Nr 168, poz. 1001, Nr 187, poz. 1112 i Nr 205, poz. 1203 oraz z 2012 r. poz. 118 i 251), dodanym przez artykuł 6 pkt. 2 ustawy z 16 grudnia 2010 r.

Ówczesna zmiana przepisów prawa, jednoznacznie wskazywała, iż chcąc otrzymywać świadczenie emerytalne należało rozwiązać istniejące stosunki pracy. W związku ze zmianą dotychczasowych przepisów prawa powódka nie dostarczyła ZUS-owi w odpowiednim terminie świadectwa pracy lub zaświadczenia potwierdzającego faktyczne rozwiązanie stosunku pracy z obecnym pracodawcą, co stanowiło wymóg konieczny, by otrzymywać należną emeryturę. Wobec powyższego, decyzją z dnia 19 września 2011 roku, ZUS zawiesił powódce emeryturę z dniem 1 października 2011 roku. Powódka po otrzymaniu owej decyzji obawiała się utraty przysługującej jej emerytury na stałe, w związku z czym podjęła decyzję o rozwiązaniu umowy o pracę z ówczesnym pracodawcą. I tak w dniu 8 września 2011 roku powódka podpisała wypowiedzenie umowy o pracę za porozumieniem stron, ze skutkiem na dzień 30 września 2011 roku.

Dnia 13 listopada 2012 r. Trybunał Konstytucyjny w wyroku w sprawie o sygn. akt K 2/12 uznał art. 28 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726 oraz z 2011 r. Nr 291, poz. 170) w związku z artykułem 102 a ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ((Dz.U z 2009 Nr 153, poz. 1227, z 2010 r. Nr 40, poz. 224, Nr 134, poz. 903, Nr 205, poz. 1365, Nr 238, poz. 257, poz. 1726, z 2011 r. Nr 75m poz. 398, Nr 149, poz.887, Nr 168, poz. 1001, Nr 187, poz.1112 i Nr 205, poz.1203 oraz z 2012 r. poz. 118 i 251), dodanym przez artykuł 6 pkt. 2 ustawy z 16 grudnia 2010 r., w zakresie, w jakim znajduje zastosowanie od osób, które nabyły prawo do emerytury przed 1 stycznia 2011 r., bez konieczności rozwiązania stosunku pracy, że jest niezgodny z zasadą ochrony zaufania obywatela do państwa i stanowionego przez nie prawa wynikająca z art. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej.

Dlatego też powódka żądała odszkodowania zgodnie z treścią artykułu 417¹ K.c. Przepis ten stanowi, że jeżeli szkoda została wyrządzona przez wydanie aktu normatywnego, jej naprawienia można żądać po stwierdzeniu we właściwym postępowaniu niezgodności tego aktu z Konstytucją, ratyfikowaną umową międzynarodową lub ustawą. Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z dnia 24 lutego 2012 r., w sprawie o sygn. akt I ACa 759/11, orzekł, iż art. 417¹ § 1 k.c. przewiduje odpowiedzialność nie za szkody spowodowane wydaniem aktu normatywnego, lecz wywołane jego wejściem w życie i obowiązywaniem, co miejsce ma w przedmiotowej sprawie. (LEX nr 1131065). 

W dniu 4 lutego 2016 roku Sąd Okręgowy w Warszawie po przeprowadzeniu całego postępowania dowodowego zamknął rozprawę udzielając głosu stronom. Skarb Państwa, reprezentowany przez Radcę Prokuratorii Generalnej twierdził, że powódka przyczyniła się do powstania u niej szkody, albowiem wybrała świadczenie emerytalne, zamiast wysokiego wynagrodzenia za pracę.

Sąd jednak podzielił nasze stanowisko, w całości zasądzając odszkodowanie z odsetkami i kosztami postępowania. 

Wyrok wprawdzie nie jest jeszcze prawomocny, ale daje nadzieję na sprawiedliwość 🙂

Klientka przez pół godziny siedziała w samochodzie nie mogąc uwierzyć w wygraną 🙂 Ale jest ona faktem! 🙂 

Otagowane jako: Emerytura czy dalsze zatrudnienie czyli odszkodowanie z art. 417 [1] k.c., Proces o odszkodowanie od Skarbu Państwa z tytułu wyrządzenia szkody przez wydanie aktu normatywnego uznanego za niezgodny z Konstytucją (art. 417¹ K.c), wyrok TK 2/12, zmiana ustawy emerytalnej